Bülbül Şiiri - Kul Münzevi

Neden böyle dertli dertli ötersin
Kimler deşti de yaranı bülbül
Sapan ile yüreğinden vurmuşlar
Açmışlar yar ile aranı bülbül

Derdin aç bu kul bir derman bula
Yarana özünden merhemler kıla
Ne olur ötme gel böyle aşk ile
Koydun yüreğime veremi bülbül

Beni dost eyledin yaktın kozamı
Arar bulurdun katlim yazanı
Gözünü oyardın beni üzeni
Atardın bir ücra yere mi bülbül

İster terk eyle dost eyle ister
Şu nazlı ötüşün yarama astar
Bu kadar hünerin var ise göster
Kavuştur Aslı’yla Kerem’i bülbül

Düşmanlar sapanlar elde geldiler
Bak buraya kadarmış seni gördüler
Ecelin yakındır nişan aldılar
İstersen ver bana sıranı bülbül

Gittin gözlerim ıslanır narda
Günlerdir koyuyor yokluğun darda
Şu bahçemde nazlı ötüşün nerde
Koydun yüreğime yaranı bülbül

Kim bilir nerdesin şimdi bilemem
Kestiler sesini dostum gülemem
Günlerdir ağlarım arar bulamam
Sen gibi hatrımı soranı bülbül