Bülbül Şiiri - Ömer Kement

Bülbül, sakın ola ötme bülbül.
Sen öttükçe solar bendeki gül.
Olur bana bir dakika bir yıl.
Gülden ayrı geçen heryıl,
Hüzünle dolup taşar gönül.

Bülbül, acı acı ötme,
Derdime dert ekleme.
Bülbül, ayrılıktan bahsetme,
Beni kahırdan öldürme.

Bülbül, sende mi yarinden ayrısın.
Bundan mı benim gibi ağlarsın.
Bülbül, sende mi aşkını bulamazsın.
Bundan mı benim gibi ağıt yakarsın.

Bülbül, ayrılık içimi burktu.
Gözlerim ağlamaktan kurudu.
Bülbül, onsuz zaman durdu.
Karardı dünyam, dönmez oldu.

(03.09.2002-İstanbul)