Madenden şehre doğru yürüyen
Yorgun işçilerin adımları karanlık
Yürekleri ise ölümüne aydınlık olurdu
Gece koyu karanlık elbisesini giymiş
Yıldızlar lambalarını yeni söndürmüştü
Boynu bükük sevdaların umutları yok olmuştu
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta