Bulaşma Oğul Şiiri - Mehmet Şahan

BULAŞMA OĞUL

Sanma ki mubahtır gıyaben anmak,
Sen, sen ol gıybete bulaşma oğul!
En büyük günahtır oduyla yanmak,
Sen, sen ol gıybete bulaşma oğul!

Şahsın gıyabında kerahet başlar,
Onun devamında rehavet başlar!
Kulun meramında adavet başlar, (*)
Sen, sen ol gıybete bulaşma oğul!

Küçücük de olsa gönlü aralar,
Dilden, dile salsa kalbi yaralar!
Duyduğuyla kalsa, dostu karalar;
Sen, sen ol gıybete bulaşma oğul!

İster açık ansın, isterse uğru;
İster yalan sansın, isterse doğru!
İster yürek yansın, isterse bağrı;
Sen, sen ol gıybete bulaşma oğul!

Çoğu meraklıdır, bilse de yalan;
Güya hep haklıdır gıybete dalan!
Hepsi kul hakkıdır gıybetten kalan,
Sen, sen ol gıybete bulaşma oğul!

Pir-î Fanî der ki; yüzünü satma,
Paha biçilmez ol, sözünü satma!
Asla geçilmez ol, özünü satma;
Sen, sen ol gıybete bulaşma oğul!

(*) Adavet: Husumet, düşmanlık, kin, garez.

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FANÎ)
18.05.2020 – İSTANBUL