Bulantı Şiiri - Recep Uluçay

Gözlerime dağlardan edindiğim bir ıssızlık sürmeliyim
Denizlerin nefretine iblisi ve kadını bulaştıran
Şarabı, kadehlerin esrikliğine esir kılan kim?
Yürek değil taşıdığım olsa olsa bir yalan

Acının sırtına sırtına vurulurken kırbaç
Kızıl bir ses kalmış bana İspanya’dan, Hamra’dan
Vurdumduymaz aynalarda binbir hile ve usanç
Elbet keder akacak gözpınarlarımdan

Derbentlerden geçiyorum saraylardan geçer gibi
Kanyonların ve şeytanların ürküsünü kıra kıra
Silahların nutkuna karşı kelimelerim müsellah
Geceye doğru yürüyorum güneşe haykıra haykıra

Beni boranların ve kadınların çıbanlarıyla avutun
Yalnız budur tenimi diri ve kindar kılan
Dünyayı hamal gibi yüklenmiş her bir sütun
Şimdi kim alıkoyabilir beni hüznün dudaklarından?