Bulanık Mavi Şiiri - Yalçın Aşcı

Eskiden masmaviydi gözlerim,
O zamanlar gülmek vardı
Şimdileri sadece, bulanık mavisi kaldı
Derinlerde bir yerde saklı, hatıralarım gibi..
Bir sandalım şu ara
Dalgalarla boğuşmaya alışan
Kırık olsa da asla su almayan
Ama zamanı geldiğinde batacak olan..
Her yer karanlık,
Gölgem bile ardımda değil artık
Belki de görmeyi arzuladığım ufacık bir ışık
Dolunay gibi tıpkı güneşle barışık..