Bulanık deryâlar gibi içim,
Hem bulânık, hem dalgalı..
İçim coşku dolu,
Lâkin, ne coşkusu; belli değil.
Ne yapmalı, ne yapmalı...
Hayat mı basit, ben mi,
Yoksa düşünceler mi?
O kadar zalimmiş ki,
Hepsi birbirinden beter.
Hâlâ içim bi' acayip..
Deli dolu bi' düşünceye sahip..
Karar kılarken birşeye, diğeri gelip,
Darmadağan eder aklımı...
Yerinde olmayan aklımı...
Ne yapmalı ne yapmalı dememeliymişiz,
Bu dünyaya hiç gelmemeliymişiz,
Bu hayatı hiç çekmemeliymişiz...
Kayıt Tarihi : 13.1.2007 14:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yaklaşık 1 yıl öncesinde, dershaneye giderken (lise son yeni bitmişti) , ders aralarında hayatımda yaşanan değişiklikleri düşünürdüm sık sık, karanlık olduğunu düşünürdüm hayatın... Daha başlarda; hayatı, gerçeği görmek epey ürkütmüştü beni.. Maddî durumum iyiyken -elhâmdülillah-. daha onsekizli yaşlarda geçim sıkıntısı gibi dertler almıştı beni, gelecekte ne olacaktım.. Böyle düşünürken, bunları kağıda dökmek geldi içimden... İtiraf etmek gerekirse ilk şiir denemem. Aslında burada yer almaması gerekiyor, gerçek şiirlerin arasında şiirimsi (hatta o kadarı bile değil) gibi kaldı... Ama, geçenlerde bir kitap okurken bir meşhûrun sözü aklımda kaldı: 'Kendinden hiç bahsetmemek, soyluluk ikiyüzlülüğüdür.' Ben de, varsın kötü olsun, yayınlayayım dedim 'şiirimsilerimi'... Hep ilkler iyi olacak değil ya..
TÜM YORUMLAR (1)