Bulanık Bir Sevda Şiiri - Turgut Uzdu

Ne umutlar beslemiştim, neleri hayal etmiştim
Sabahlara kadar uyumayıp seni beklemiştim
Yüzün bir güneş gibi, sözlerin en tatlıdan tatlı
Senle yaşlanıp öleyim diye dualar etmiştim

Önce karanlık bir sevdaydı sensiz seni bekleyiş
Sonra göründün, çırpındı kalbim Allah’ım bu ne iş
Görünce seni dizlerimdeki şu çılgın titreyiş
Sana aşık olmak, seni sevmek öpmek istemiştim

İçi bulanık sevda oldun günler geçtikçe geçti
Durulmadı isteklerin, bekleyişlerin hiçti
Bir tırpan darbesi, içimde yeşereni biçti
'Bulanık bir sevdanın ucunda seni kaybetmiştim'

Boşuna güvenmişim meğer çok sevmişim boşuna
Geç anladım güneşle ay birlikte olamaz, olmaz
Doğumundan belliydi zaten gitmese de hoşuna
Bu sevda ki sevda olarak kalamazdı demiştim

Sen ayrı dünyanın hükmedeni, ben ayrı dünyanın
Ayrılmak değil zoru şu kimsesiz rüyalarımın
Gözyaşlarıdır toplayamadığım damlalarımın
Yoksa biliyordum seni bulduğumda kaybetmiştim

18/01/2007