Öğle saatlerinde asidir zaman,
durgunluk dişlerini gösterir
ve hırpalar anıları.
Bu saatlerde saçların,
sevgiye muhtaçtır.
Ben uzatırım zamanı,
saatlerin sancısını alırım
ve tararım saçlarını,
rüzgara tutulmuş parmaklarımla.
Gömleğin saadet bulur,
vahşi güzelliğin çıkar ortaya
ve hayatı kavrarız,
sisler yükselirken,
bezginlik terk eder tahta masayı.
Kayıt Tarihi : 20.10.2009 00:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!