Bulancak Şiiri - İdris Çetin

Dumanlı dağlar başını almış gider,
Yağmur bereketini indirir, Rabbinin izniyle,
Bir avuç toprak; duman olur, bereket olur,
Her vadisinden bir çay akar azgın sularla…
Fındık bahçeleri gelinlik eder,
Kendilerinden büyüklere ve yaşlılara…
Fındık fındık! Nereye baksam fındık,
Karadeniz'in can damarı yağlı fındık,
Yüce dağların doruklarına tırmanır.
Dünyanın önde gelen gıdası güzel fındık,
Birinciliği kimseye vermiyorsun dünyada,
Karadeniz, Giresun ve Bulancak…
Fındığın tam da dünyadaki merkez noktası.

Yaz gelince de yaylalar şenlenir,
Koyunlar kuzularla meleşir.
Yurdumun dört bir yanından,
Misafirler koşar gelir yaylarlarına,
Güzellikleri tatmak için doruklarına.
Yataklarından derelere sular akar,
Her dere başında bir alabalık çıkar.
Fındıklar suyunu aldıkça alır,
Bakanların güzellikleri yüreğinde kalır.

Yüksek tepelerin zirvelerindeki evler,
Hayat fışkırır derinden boğazlara.
Dağın her tarafı büyür çeker sizi içine,
Kaybolursunuz dumanların girince içine.
Vadiler susmaz, kuşlar ağlamaz burada,
Buzullar üzülmez, sivrisinekler küsmez hayata.

Dalgalar yine geldi, kıyılara deli deli,
Balıklar topluyor sessizce kaçan yeli.
Senin çile çekmen onun umurunda mı?
Balıklar habire zıplar denizin üzerinde
Karanlıklar yılmaz, ölür denizin ötesinde.

30. 07. 2008
Bulancak/Giresun