Hani çok konuşmak istersin de;
Kimseyi bulamazsın ya;
Öyle bir gün bugün.
Hatırlıyorum da seninle,
Sabahlara kadar konuştuğumuz günleri
Bana hep çocukluğumu sorardın,
Sonra ben saatlerce ağlardım.
Fıkralar anlatırdın bana,
Gecenin karanlığında yankılanırdı gülümsemelerimiz.
Şimdi ise ne ağlıyorum ne de gülüyorum.
Konuşamıyorum bile,
Çünkü seni bulamıyorum
Sesini duyamıyorum
Sadece yaşıyorum işte.
Kayıt Tarihi : 13.8.2005 01:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayşe Selvi](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/08/13/bulamiyorum-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!