Bulamıyorum Şiiri - Mehmet İslami

BULAMIYORUM

Yetmiş yıl aradım yoruldum bittim
Cennetin yolunu bulamıyorum
Âşkın ateşiyle yanarak tüttüm
Yangını zemzemle sulamıyorum

Ateşe çıkıyor umumi yollar
Dizlerim tutmuyor kalkmıyor kollar
Şeytanın pişdarı müslüman kullar
Ben kime ne deyim bilemiyorum?

Ot basayım nasaranın çanına
Hadunun ettiğin koymam yanına
Ülkede beslenen din düşmanına
Nârdan kurtuluşu dilemiyorum

Dayı dediklerim hançer dayadı
Emmi dedim yoklar var olan adı
İSLÂMİ yaptım ya tüzün soyadı
Sistemle arkadaş olamıyorum

Yardım ettiklerim yarar başımı
Can dediğim, silmez akan yaşımı
Çıkarır gözümü yolar kaşımı
Nereye gideyim bilemiyorum?

Müslim olup kâfire hayır düâ
Eder; beytullahta olması caba
Feryâdı figanda buna şüheda
Ben nasıl edeyim bilemiyorum?

Bin beş yüz senedir çekilen çile
Cem edip Bin dört yüz elli üç ile
Neticede çıkan dönüyor küle
Toplayıp çarpınca bölemiyorum

Delirdi ya Rabbi! Yaratıkların
Bir avuç balçıktan var ettiklerin
İdrâki bağlayıp kör ettiklerin
Ben nasıl he deyim bilemiyorum?

Ni’meti verene nankörlük eden
Düşmanın peşinde sevinçle giden
Cilâlı Durdular, Durmuş’lar Faden
Beyninin yüzünü silemiyorum

Başındaki kippa zünnar sarılı
Cübbenin içinde papaz karılı
Her vecibe çeyrek veya yarılı
Secde mahallini bulamıyorum

Mescide girince baktığım zaman
Bir hahamla papaz mihraba yaban
Ne garip tecelli bu, imâm olan
Vesvesesiz namaz kılamıyorum

Neylersin İSLÂMİ: bu hengâmede?
Tevekkül ederek dayan Samede
Cihad çün beklerim emre amâde
Mü’mine acıyıp gülemiyorum

16/09/2018