Bulamıyorum Şiiri - Celal Atay

Sabah uyanınca ela gözlü yar
Seni başucumda göremiyorum.
Kalbimi derinden bir sızı kaplar
Bir zaman kendime gelemiyorum.

Gözlerimi kapıyorum bir süre
Belki biraz sonra gelirsin diye
Saatler geçiyor gelmezsin yine
Sensizliğe çare bulamıyorum.

Dönüyorum uzun uzun yatakta
Uyuyorum şayet uyumak buysa
Bu ayrılık nerden çıktı bu yaşta
Geçerli bir sebep bulamıyorum.

Ayrılmayan ayrılığı ne anlar
Bilmez bu acıyı çekenler kadar
Ağlamaktan başka yaptığım mı var?
Yapacak başka şey bulamıyorum.

Bu gidişin sonu pek hayır değil
Yalnız seni sevdim, yalnız seni bil
Böyle uzaklarda perişan, sefil
Yitirdim kendimi bulamıyorum.