Bulamıyorum Şiiri - Haşim Kalender

İki bin yediye kurbanla girdik.
Bayramın izini bulamıyorum.
Düşmana sarıldık dostları yerdik.
Türklüğün özünü bulamıyorum.

Ayak altı oldu İslam alemi.
Kefere birleşip kırmış kalemi.
Dansı yasak etti bir tek kelamı.
Kanuni’m sözünü bulamıyorum.

Tutmalarım ahkam keser başımda.
Suçu bulduk göz üstünde kaşımda.
Zehir kokar ekmeğimde aşımda.
Çok gitti azını bulamıyorum.

Müslüman’ı parça parça böldüler.
Biz hırlaştık onlar dönüp güldüler.
Beş parmaktık ayni elde sildiler.
Gerçek dost yüzünü bulamıyorum.

Köle oldu kölelere liderler.
Kardeşini satıp kurban ederler.
Hasetliği bırakmışlar giderler.
Kardeşlik hazzını bulamıyorum.

Yüz devlet kurdular bir tek ülkede.
Bihaberiz tek olmada ülküde.
Beklenenler gelecekler belki de.
Yüreğin közünü bulamıyorum.

Allah’ın ipine sarılmadıkça.
Birlik şuuruna varılmadıkça.
Bu kin bu husumet kırılmadıkça.
Yol yokuş düzünü bulamıyorum.

Ümitsiz değilim gelecek yine.
Yarınlar gebedir sonuçta düne.
Benim toprağımdı Mekke, Medine.
Kalender tozunu bulamıyorum.
26 / 12 / 2006 Saat: 18. 30