öksüz bir çocuk gibi,
kaçınca yalnızlığın koynuna;
bilmem neden ki,
yıllarca ağladım...
sonunda çöktü yüreğime;
acıların telvesi...
demek ki buymuş;
hayatın cilvesi...
artık çok mutluyum;
çünkü henüz bugün buldum, kaybettiklerimi...
Kayıt Tarihi : 12.5.2007 19:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
..harikasınız...)
tüm acıların telvesi
pişmanlıktan uzak bir ömür dilerim..sevgiler.
TÜM YORUMLAR (4)