Bulamazsın Bizi Şiiri - Veli Han Yılmaz

Ne üzücü! Seni bir daha göremeyecek olmak.
Keşke kesip atabilsem sevgini kalbimden,
Keşke seni hiç tanımasaydım.
Geceleri bu şehir artık sensiz olacak,
Kalabalığın içinde sen olmayacaksın artık,
Gözlerim gözlerini arayacak nafile,
Bu sel gibi arabaların hiçbiri seni taşımayacak.
Bu sıra sıra binaların hiçbirinde sen olmayacaksın.
Sabaha kadar dolansam da bu sensiz şehirde, seni görememem artık.
Sanki hiç yaşamamış gibisin buralarda.
Zamanla kokun da zihnimden silinecek.
Anlayamazsın duygularımı, Anlatamam.
Bazen diyorum ki;
Keşke iki yabancı olsaydık.
Habersiz yaşasaydık birbirimizden.
Rüyalarda bile karşılaşamasaydık.
İzinin üzerinden izim geçmeseydi.
Biliyor musun? Kelimeler yetmiyor artık
Ne yazsam daha bilmiyorum; Hoşçakal...
Fakat şunu unutma!
Dönsen de artık ne beni bulursun bekleyen
Ne de seni bulursun beklenen...