Bahçeyi bostanı tanımaz isen
Evinde soğanı hiç bulamasın
Çuvallar dolusu paranda olsa
Bir demet naneyi hiç bulamasın
Beyenmezsin köylü kentli olanı
Aç kalırsan çok sıkarsın kolanı
Hayvan bile yemez senin paranı
Bir dilim ekmeği sen bulamazsın
Yaradanın rızkı verdi topraktan
İlaç verdi çiçeklerden yapraktan
Halk olmuşuz bizler kara topraktan
Korkarım mezarda yer bulamazsın
Topraktan gelmişiz sonumuz toprak
Bunu unuttun mu neylersin ahmak
Senin neyine şehirde olmak
Belki de köyünde yer bulamazsın
Senin nene gerek geldin şehire
Sen muhtaç sındır toprağa kire
Ne kibar olmuşsun sen birden bire
Sapanı ekini sen bilemezsin
Bilmez gözeleri bilmez çeşmeyi
Bilir şişeden mikrop içmeyi
Marketten alır bayat ekmeği
Peksimet somunu sen bilemezsin
Topuklu giyersin yürüyemez son
Odun ocağını hiç bilemezsin
Bir kaşık çorbayı pişiremezsin
Hayat kavgasını sen bilemezsin
Kınama Yüksel'i doğrudur sözü
İnsanoğlunun topraktır özü
Çırçır böceğisin çalardı sazı
Sen bu sözlerimi hiç dinlemesin
Yüksel Çelik
9 Ağustos 2022
Kayıt Tarihi : 17.12.2022 16:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!