Bulamaz İdik Şiiri - Veysel Soysal

Yufkaya dürerdik tuz ekip otu,
Ekmeğe katığı bulamaz idik.
Kışları yılkıya salardık atı,
Her bahar yitiği bulamaz idik.

Kışın dağlara ederdik sökünü,
Sürgünün, tipinin yerdik okunu,
Kazıp çıkarırdık meşe kökünü,
Ocağa kütüğü bulamaz idik.

Başımızda solardı, yazma, sarık.
Ayağın tabanı-topuğu yarık,
Kuruyup, kırışıp, delinmiş çarık,
Potini-patiği bulamaz idik.

Yıkamak için çamaşırı, çulu,
Eleyip saklardık, ocaktan külü,
Pazardan alırdık tuz ile kili,
Marketi, butiği bulamaz idik.

Asılı dururdu atanın sazı,
Bundan ibaretti, çoğu ve azı.
Varsa duvarda bir sülüs yazı
Betimi, betiği bulamaz idik.

Veysi söz elli yıl evvel zamandan
Çevre görülmezdi tozdan, dumandan
Evleri yapardık; saptan, samandan
Sıvaya kıtığı bulamaz idik.