Çocukluğumun geçtiği derelere baktım,
Kıyısındaki ağaçlar nasılda büyümüş,
Bize bırakılan o berraklığı aradım,
Bulamadım o günlerden eser kalmamış.
Yokluk vardı o günlerde doğa bakirdi,
Her istediğimizi bize cömertçe verirdi,
Biraz oynayıp koşup terleyip bunalsak,
Bulamadım o günlerden eser kalmamış.
Korku nedir bilmeden nasılda girerdik,
Derin yermiş soğukmuş hiç fark etmez,
Elle balık yakalamayı ne çok severdik,
Bulamadım o günlerden eser kalmamış.
Doya, doya biz yaşadık çocukluğumuzu,
Bütün meyvelikler, bahçeler bizimdi,
Zarar vermeden güzelce yiyiniz denilirdi,
Bulamadım o günlerden eser kalmamış.
Dere alır götürür deyip ne varsa attılar,
Rant uğruna katledip seyrine baktılar,
Dağlarda ağaç kalmadı acımasızca yaktılar,
Bulamadım o günlerden eser kalmamış.
Çocuktuk saf tertemiz kin bilmezdik,
Çelik çomak, esir, ceviz, hot, kurtarmaç,
Kapaklanıp derelerden su içtik biz,
Bulamadım o günlerden eser kalmamış.
2019
Kayıt Tarihi : 22.9.2020 16:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!