bulamadım diyecek bir söz.
gidiyordun.
bana tek hasret kalıyordu zaten
birde yaşattığın felaketin.
neylersin.
gitmen gerekiyordu gittin.
diyemedim tek kelime.
ardından bakakaldım sadece.
bana hep gurbet kalıyordu zaten,
ve ben bu acıya mahpustum.
neylersin.
susmam gerekiyordu sustum.
kalkamadım yerimden doğrulamadım.
öyle bir yıkılmıştımki tutunamadım.
ayaklarım taşıyamıyordu artık bedenimi.
hiç bu kadar sürgün hissetmemiştim kendimi.
savrulan bir hazan misali ardından yandım.
ve anladım.
bir daha dönmeyecektin.
ve ben dönmeyeceğini bile bile bekleyecektim.
belkide bu yolda küllenecektim
Kayıt Tarihi : 29.6.2006 17:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!