Arıyorum....
Sokaklar boş gözlerle dolu,
Etraf karmakarışık duyguların eseri
Tasarımcılar boş, yapımcılar nahoş.
Arıyorum...
Kalpler boş; dolmuyor
Dolmuş gözükenler yeni denizlere yelken açmaya çalışıyor,
Güven sadece isimlerde hoş
Arıyorum...
Doyuramadığım gönlüme aşk,
Aşk ayrılıklarda hoş
Vuslatıma değen akis buhar oluyor.
Arıyorum...
Biçareyim, sadakat yeminindeyim,
Dudaklarım sükut eyleminde
Gülen de hoş, aşağılayan da...
Kayıt Tarihi : 14.3.2007 09:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aranılan şey, aslında aşkın kendisi; yani gerçek aşk. O da gönüllerden uzaklaştırılmaya çalışılıyor. Aşk vücutun karizmasında bitirilmeye çalışılıyor ve gerçek olmayan sahte, bedensel hazlarda kısıtlı kalıyor. O zaman yeni denizlere yelken açanlar fazlalaşmakta ve daha iyisini bulabileceğim endişeleriyle devam ettiği güzergahta çalkantılı yaşantının; yani sahte dünyanın esaretinde boğulup gidiyor insan. Arkasına bir baktığı zaman ne badirelerle geçmiş yaşamında sahte aşkın esiri olduğunun farkına varan insan, gerçek aşkı aramaya başlıyor. aslında gerçek aşkın yaradanda bulunduğunu bilen insan önceliği insansı tavırlarına yenik düşerek sahte yaşamlarda zevkleri daim zannediyor. Sonuç fani dünyada aşk Yaradan; çünkü firaktayız. Gönül dediğimiz geçici dünyada aşk sevgi... O da her zaman yanıbaşımızda... Hele birden fazla sevgi denizinde grup oluşturabilirsek ne mutlu kadına, kocaya, çocuklara, eşe, dosta... Dirlik=Birlik
TÜM YORUMLAR (2)