Bulamadım Şiiri - Esat Anık

lem yoldaşım oldu gittiğin günden beri.
Derdime sırdaş ettim yaşadığım kederi.
Vurduğun o hançerin öyle derin ki yeri;
Hâlâ kanıyor kalbim, bir şifâ bulamadım.

Ne rahat var dünyâda, ne umut gözyaşında.
Cefâ sarmış her yanı, dert sevenin başında.
Huzuru arıyorum çemberimin dışında;
Ne yâzık bu âlemden hiç sefâ bulamadım.

Boyun eğdim kadere; isyân etmedim, etmem!
Yüce bildiğim aşkı hiç uğruna tüketmem.
Yitik arzularımın aslâ ardından gitmem;
Başka hiçbir gönülde ben vefâ bulamadım.

Esat ANIK