Bulamadım Şiiri - İlhami Arslantaş

Ben neler kazandım kaybettim neler,
sevginin tadında bal bulamadım.
çok gönüller gezdim gördüm de neler,
yüreğim yetecek hâl bulamadım.

Bazen dolu geçti bazı boş günüm,
gözüme fer oldu bu güne dünüm,
bu günden peyledim yarınki yönüm,
elimden tutsalar kol bulamadım.

Verdim olanımı özde kârımı,
kendime sakladım ahu zarımı,
paylaştım yürekten ayva narımı,
sonra tutunacak dal bulamadım.

Gönüller fethettim gönüller aldım,
bazı zaman uçsuz ummana daldım,
içinde sadâkat olanda kaldım,
ummanda yüzecek sal bulamadım.

Şefkâtten artanı sevgiye kattım,
harmanladım onu içimde tuttum,
dünya döner iken ben demir attım,
cennete gidecek yol bulamadım.

Bir tek aşk yaşadım eşimi sevdim,
gayretle çalıştım işimi sevdim
üç fidan yetirdim beşini sevdim,
gülü sulayacak el bulamadım

Kurdum saatimi kâr oldu zaman,
kimin ehil gördüm kimisin yaman,
her zaman cahilden dedim elaman,
fikrimi diyecek el bulamadım.

Kendimi tanıdım varlığım hakmış,
bazı yerde eksik kaldığım çokmuş,
varsın olsun büyük varlığım yokmuş,
vicdan yıkmayacak mal bulamadım.

İlhamiyim dostu sevdim sevildim,
minnet duydum sevgisine eğildim,
bunca yıldır çağlasam da duruldum,
bir sahip çıkacak kul bulamadım.