Bulamadigin Şiiri - Tuana Ay

Gözlerimi yumdugum anda bir serap gibi önümdesin boylu boyunca,
Her nefesimde, solugum gibi, söylemeden yasadiysamda adini,
Ekmegim, suyumdu seni görmek uzaktan da olsa,
Seni biraktigimda bensizlige, zehir oldu sensiz hayatim.

Perdemin arasina takilmis hayalin, aralamaya korkuyorum, kaybolur diye,
Ne beyaz atli prens kaldi, ne baska hayaller, hepsi sen, sen oldun,
Hayatimin rekleri degisti senle, gül iken kirmizi senden önce, senle kan oldu,
Mavi denizken, suyken yoklugunda, senle gözyasi oldu, sende hüznmü buldum.

Ayin ondördü gibi parlakti yüzüm, gülümseme gamzelerimde eksik olmazdi,
Senden sonra, sen güldükce ben agladim, yagmur bulutu oldu gülen o gözler,
Yoklugunun denizinde kayboldu, boguldu hickiriklarda gamzelerim,
Yanginimi gözyasi dindirmedi, agladikca meger alevlenirmis sevdalar.

Savruldukca rüzgarinda bir hazan yapragi gibi baglandim umutsuz umutlara,
Her mevsimim senle güzelken, sensizligimde güz oldum, döktüm yapraklarimi,
Her tenini, saclarini oksayan yagmur gözlerimden akti, sen bilemezsin,
Bendim her gece yüzünü oksayan o gölge, bendim icini isitan günes, bendim,
Sana okunan her dua, bendim bensizlikte caresiz aradigin - bulamadigin, bulamayacagin…