Bulamadı Şiiri - İsmail Kısık

HAVA SOĞUKTU ÜRPERİYORDU TENLER
ÜŞÜYORDU DUDAKLAR TİTRİYORDU ELLER
SICAK BİR ŞEYLER ARANDI DİLLER
BULAMADI ÖYLECE KALAKALDI BEDENLER

BİLİNÇSİZDİ BULANIKTI HER ŞEY
RUHU KENDİNDE DEĞİL BAŞKA ALEMDEYDİ BELKİDE
GÖNLÜ AÇTI DİKKATLE ARANIYORDU GÖZLER
BULAMADI ÖYLECE KALAKALDI BEDENLER

BİR ŞEYLER YAPMAK İSTİYORDU KALBİ
DÜŞÜNCELERİ ENGELLİYORDU KENDİNCE
AŞK ARIYORDU DİLENMEYE AŞKI
BULAMADI ÖYLECE KALAKALDI BEDENLER

HER ŞEYİ GÖRMEKTEYDİ GÖZLER
AMA MANASIZ AMA BİLGİSİZ AMA ÇARESİZ
AĞAÇLAR ,ÇİÇEKLER DOĞA, GÖKYÜZÜ BULMUŞKEN ONU
BULAMADI ÖYLECE KALAKALDI BEDENLER

GÖKYÜZÜNE BAKTI SEMAYA BAKTI AYA BAKTI
YILDIZLARA SAMANYOLUNA BAKTI HEPSİNDE O
ANLAM VEREMEDİ ANLAYAMADI SÖYLEYEMEDİ
BULAMADI ÖYLECE KALAKALDI BEDENLER

BİR ŞEYİN İÇİNDEYDİ ETRAF KALABALIK
İNSANLAR ÜZÜNTÜLÜ KEDERLİ PERİŞAN
BİRDEN ÜZERİ KAPANDI TOPRAĞIN AĞIRLIĞINCA
ANLAYAMADI BULAMADI ÖYLECE KALAKALDI BEDENLER