Belalım! Şiiri - Dinçer Dayı

BELALIM..!
Gönlümü sevipte kaptırdığım.
Sevdigim insan.
Konuş benimle.
Sevgidir en güzel lisan.
Sesin gelsin, kulağıma.
Gözlerin baksın gözlerime.
Ve yüreğindeki
Sevgi değsin yüreğime.
Elime elinin sıcaklığı değsin.
Sıcaklığı, kalbimi bir ateş misali, kaplasın.
Sarsın vücudumu aşk ateşi.
Yanıp tutuşan kalbimi.
Akan göz yaşlarım söndürsün.
Ey sevdiceğim!

Aşkından kül dağı olmuş bedenim. Kalbime dökülen aşkın ateş külleri.
Canımı acıtıyor.
Nolur!
Yeter yakma artık kalbimi.

Gel, yeşeren sevgi umutlarında.
Sevda gülleri topla.
Cehennem sıcağı sevdan kalbimde.
Yaşam kaderim
ellerinde..
Neden bu zulüm?
Neden bu eziyet?

Nolur!
Mırıldanma...
Benim ile bildiğim dilde
Konuş.
Sevgi dili ile!
Nolur?
Birkez, söylesen sevgini?
Kiyamet mi kopar?
Anla artık seni ne kadar çok sevgimi.
Ve bilmediğim dillerde
Konuşma benimle...
Söyle sevgini?
Anla artık sana olan eşsiz sevgimi...
Anlasın insanlar.
Sevginin ne demek olduğunu.
Seni ne kadar çok..
Ve karşılıksız çok sevdiğimi!
Duysunlar!
Bir kulun bir kula karşılıksız verdiği sevgiyi.
Gösterdiği değeri...
Dinçer Dayı