Gel otur karşıma
Terk edilmiş bir yüreğin çığlıkları saracak şimdi
Odanın dört bir yanını
İyi aç kulaklarını…
Öfke değil
Acı dolu duyduğun her bir ses,
Ve bilirim
Acı işlemez senin o taşlaşmış kalbine.
O yüzden korkma
Kesilene kadar çığlıklar
Bak yine gözlerimin içine
Hissizce...
Sevgisizce…
Ahh!
Nasıl göremedim yıllardır sendeki bu sevgisizliği…
Sahi aşka dair tek bir duygu bile barındırmayan o yüreğin
Şimdi kime açtı kapılarını?
Kime savurup duruyor
Yalanlarla karılmış seni seviyorum’larını…?
Seni seveni görmemekte ustalaşmış o gözlerin
Kimin rüyalarını süslüyor?
Kim inanıp gerçekliğine
Boğulmak istiyor deniz mavisi gözlerinde?
Ya ellerin?
Dokunduğumda sana,buzdan da soğuk o ellerin
Şimdi kimi ısıtıyor?
Kim o elleri tutabilmek uğruna
Canından can kopartıyor?
Susma öyle!
Şimdi kimi
Kimleri inandırıyorsun yalan vaatlerine?
Kimleri kandırıp,
Terk etmeyi planlıyorsun?
O küçücük dünyanın içinde…
Her şey bir tarafa
Tek bir şeyi merak ediyorum aslında
Sana inanıp
Aşkından gözleri kör olan
Benim gibi biri çıktı mı karşına?
Bulabildin mi yalanlarını bildiği halde
Kalbi her gece senin için atan birini?
Kafan mı karıştı?
Daha açık sorayım o zaman…
Bulabildin mi benden daha aptalını?
Söylediğin her şeye kanacak…
Kayıt Tarihi : 15.10.2011 18:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!