Bul, Tanı, Kurtaran Eli

Akşam oldu yine güneş batıyor.
Bilinmez ki. Kaç çiçektir soluyor.
Kimileri gelirken, Kimileri gidiyor.
Yaşayanlar değilsede bak ölüler ağlıyor..

Kimileri zevku, safaya dalmış,
Bakayı unutup, mal, mülk yığıyor.
Kimileri tam inanmış Mevlaya:
Baka için hazırlıklar yapıyor...

Kimileri mala, mülke aldanıp,
Ömrünü boşa harcayıp durur.
Giden günler asla! Gelmez ki geri:
Sonra eyvah! Demek ne fayda verir?

Kimileri olmuş nefsin esiri,
Yaptığı işlerin hepisi kirli.
İbadeti yoktur, unutumuş şükrü.
Günün battığının farkında değil.

Kimileri kibir, ğurur içinde,
Gece, gündüz hiç durmadan koşuyor.
Ölümü, kabiri hiç düşünmeden:
Ömür sermayesin boşa harcıyor.

Günler geçiyordur akşam, sabahlı,
Ömrünü harcama boşa sen Ali.
Dünyaya benzemez ahıret hali,
Şimdiden bul, tanı, kurtaran eli..