Bul Senin Olsun Şiiri - Eyup Şahan

Gönül mutluluğu boşuna arar,
Ben kaybettim artık bul senin olsun.
Gördüğü gönülden bir derman sorar,
Vereceği merhem al senin olsun.

Yağmur damlası var gül yaprağında,
Yumrular oluştu kök toprağında.
Özümü kaybettim yol sapağında,
Bulursan yanında kal senin olsun.

Saçları yastığa sermeden önce,
Sanmıştım ömrüme olacak gonca.
Söktü yüreğimi attığı kanca,
Kanayan yarama gül senin olsun.

Ne istedin benden neyin eksikti?
Gönül isteğine hile mi denkti?
Meşrebin bozukmuş, deme felekti,
Nefsine aldanan kul senin olsun.

Yaşadım hüsranı gönül adına,
Dünyamı yok ettim yandım oduna.
Kapattım kapımı kalpsiz kadına,
Ben zehirden içtim bal senin olsun.

Yıllar dile gelip dert dökse oda,
Meyhane köşesi, kadehler ya da.
Eyüp kor olurken girdi feryada,
Gayri arta kalan kül senin olsun.

Eyüp Şahan
Ankara 17.1.2013