BUL KENDİNDEN DAHA YAKINI
Hadi ya! Dün vardı be diyecekler,
Toprağın altında, dün çiğnenenler;
Çiğneyenleri er geç, keyifle yiyecekler.
Kâinat kitabındayız, okutulanın okuyacağı,
Bak dağlara, dağlara bak adamım, dağlara bak
Nasıl da bilir; rüzgârı, yağmuru, soğuk, sıcağı.
Acımaz mı sinesi kayalıkta hiç, saldıran denizin,
Gör nasıl düşer yere damlalar ve zerre zerre kar,
Bir göreni olmalı, bir kâtibi olmalı, bırakılan her izin.
Gönül gözü dinlemez ışık varmış, ışık yokmuş
Gönül ara gönlünde… Bul kendinden daha yakını…
Duymadın mı? Nemrut’un ateşini gülizar hale sokmuş.
En doğu neresidir? En batı neresidir? Ben bilemem!
Zülkarneyn’e sorarsın, tabi ki bulursan Yılgın Yağmur
De; nefsine günahı ancak Rabbim siler, ben silemem.
Adanasız, 05.12.14 Y.Yağmur
…………..
Kayıt Tarihi : 17.8.2016 20:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
En doğu neresidir? En batı neresidir? Ben bilemem! Zülkarneyn’e sorarsın, tabi ki bulursan Yılgın Yağmur De; nefsine günahı ancak Rabbim siler, ben silemem. Adanasız, 05.12.14 Y.Yağmur …………..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!