Yok artık işim güller, çemenler,lalelerle,
Aynı görüyorum karanfili yaseminle...
Duyduğumdan beri rayihasını sonsuzun,
Bir dünya ki, ölümle sona ermez; upuzun...
Kalmadı gözümde ne renk ne ziya sevdası,
Yeryüzünün ak zambakları, mor papatyası.
İsterse hiç açmasın tepelerde çiçekler,
Uçuşup, çiçeklerle oynaşmasın bözcekler...
Gönlümde ağaran o kutlu günün sabahı,
Gördüğüm, günler arasında günlerin şahı...
Kayıt Tarihi : 1.7.2006 20:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!