Hakim Hanım,
Suçluyum biliyorum.
Özürüm de kabahat.
Elinde kalem ister kır
İster imzala fermanımı.
Fakat hakkımı ver.
Dinle, önce dinle de karar ver.
Ne karar alırsan al.
Kararına boynum kıldan ince.
Eğer,
Ölüme mahkum ettinse beni.
Beğendiğim o narin ellerine.
Kır kalemini
Mahpus kararı aldınsa,
Yazdığın kalemin mürekkebine,
Nefesinle üfle,
Bana üflermiş gibi.
Nefesinle ısıt, sevginle kurut,
Bir kuru yaprak gibi,
Oğuşla parçalara ayır.
Tozu da kalsa atma.
Umutsuzca umut aramama müsaade et.
Gönlünün ücra bir köşesinde,
Unut beni.
Yıllar geçse de aradan
Bir hazine gibi, bul beni.
08.01.2015
Gönül Dilinden
Kayıt Tarihi : 3.5.2019 21:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!