Bul Beni Şiiri - Aslı Akçay

Yıldızlar şahidim ki;
Her gece sana sarılıp dalıyorum uykuya,
Güneş şahidim ki;
Her sabah seninle açıyorum yeni güne gözlerimi.
Saymıyorum sensiz geçen günleri geceleri,
Yakıştıramıyorum gece gözlerime ağlamayı,
Sevgiyle bezenmiş yüreğime kederi koyamıyorum.

Sen, bu sabah çıkıp gittin evden.
Ve biliyorum ki her gün olduğu gibi,
Bu akşamda gülümseyerek döneceksin…
Benim acelem yok sevgili…
Ben her mevsim yeniden doğarım.
Belki de bu yazı sevmedin sen,
Belki baharda geleceksin.
Ama geleceksin…
Gözlerin, ellerin, dudakların…
Hepsini alıp yine kapıyı çalacaksın.
Belki bir başka baharda döneceksin.

Sen beni terk etmezsin sevgili.
Unuttun mu?
Ben prensesim, senin prensesin.
Git diyemezsin bana –kal diyemediğin gibi-
Ben bu aşkın bedelini ödedim,
Ben seninle varım sevgili.

Ben, beni bulduğun yerdeyim.
TURKUAZ’ a büründüm.
Başını kaldırdığın gökteyim,
İçine çektiğin havadayım,
Parmaklarının dokunduğu, gözünün değdiği
Teninle hissettiğin yerdeyim.
Bul beni sevgili…
Ben, beni bulduğun yerdeyim,
Beni unuttuğun yerde…
Bedeninde, ruhunda, yüreğindeyim.
Dokun bana…
Hasret beni kavurmadan,
Sevdan içimde yok olmadan,
Denizin rengi solmadan bul beni…
Turkuaz yaşama akmadan, insanoğlu onu tanımadan,
Bir masal aralığından sıyrılıp, gerçeğe kavuşmadan,
Aşka çok geç kalmadan
Bul beni…
Ruhum semaya ulaşmadan
Ne olur,
Dön geri….