Bul Beni Şiiri - Mehmet Karagöz

Âşık isen gel yaylada bul beni
Koş yetiş peşimden köyde tut beni

Gecikirsen değirmende kömbeyle
Tuzsuz ayran yudumlarken bul beni

Canım çekti tereyağı sürerken
Guru keşi sepelerken bul beni

Getmişsem eğer değirmenden öte
Kemer göprüden geçerken bul beni

Haydi, durma yetiş gökçe alanda
Ak dutla gara dut yerken bul beni

Gara say gölgeliceden dolandım
Dalan ardıca aşk yazarken bul beni

Mintahıda duramam su galmamış
Göynüğün gayayı seyranda bul beni

Tam garşımda burun yatak gök harman
Geçmişimi hayaldeyken bul beni

Daş soktukları ardıca daş sokmam
Soğuk bunarda bal yerken bul beni

Daş göprü çok ırak değil bakacam
İslam bunarında kuş sesiyle bul beni

Bulamazsan aşağıda bekleme
Koş delik şamdan geçmeden bul beni

İçmesem yaşamam sefer suyunu
Olmazsa esi çayırda bul beni

Burada yürüdü dedemin şanı
Oda ardıcı gölgesinde bul beni

Çavşağa vardım ki çavşak değişmiş
Çıktım kireçli çeşmede bul beni

Dolandım sarıçiçek yaylasına
Depesekinin gölde bari bul beni

Çoban uçtuğu tam seyranlık yayla
Alemi seyran ederken bul beni

Gelir kayadan çobanın düdüğü
Cezayir havası dinlerken bul beni

Doyulur mu havasına suyuna
Dil söyler dilber dinlerken bul beni

Yaşayalım bitsin gayrı hasretlik
Vuslat halvetinde iken bul beni

Ha gırıntıcık var dönüş yolunda
Medreselikte seyranda bul beni

Hala gelmedinse gayrı geri dön
Ölmediysem gurbet elde bul beni

Mehmet Karagöz Hatibi