Bul Beni Şiiri - Osman Erdoğmuş

BUL BENİ

Arama uzaklarda Kaf dağında değilim,
Sadece ve sadece yüreğinde bul beni.
Asırlar ötesinde taş çağında değilim,
Yavrusu kaybolanın eleminde bul beni.

Okyanus ötesinde, denizlerin dibinde,
Güle âşık bülbülün şakıyan nağmesinde,
Deftere not düşerken kalemin gölgesinde,
Mısra’ya düşen hece, şiirinde bul beni.

Konuşmaya başlayan bebeğin söyleminde,
Bağrı yanık aşığın hüzünlü eyleminde,
Istırapla yoğrulan dertlinin eleminde,
Sevda yüklü binanın temelinde bul beni.

Ertuğrul ocağında, Edebali dizinde,
Akşemsettin dergâhı, Sultan Mehmet izinde,
Yunus Emre, Mevlana, dervişlerin sözünde,
Fuzuli’nin, Baki’nin gazelinde bul beni.

Ömrünü heba edip, diz dövüp yakınanlar,
Hayat yolculuğunda, kötülere kananlar,
Hiç ölmeyecek gibi, dünya benim sananlar,
Ebede giden yolun ezelinde bul beni.