Bul Beni Şiiri - Özkan Büyükburçoğlu

Kısır döngüler arasında kalan,
Kendine yenilmiş şairim,
Evsiz adamlar gibi yalpadan,
Yalpadan gitmekteyim.
Dur ne olur ey talihim,
Talihimin döndüğü yerde,
Bende herkes gibi gözüm çapaksız gezeyim.

Ayın ondördüydü yüzünün yarısı,
Yüzünün yarısı dolunay,
Ve birde karanlıkta kalan diğer yarısı,
Neydi karanlıkta kalan tarafının sırrı,
O karanlık dünyanın kısır döngüsünde evsiz adamım.
Bil bunu sevgili,
Ben kendine yenilmiş şairim.

Geceyi gündoğumu bitirirken,
Bende bitmeyen o mısra.
“Bazen karışık, bazen basit
Bazen umarsız, bazen ilgili
Heyşeyden çok ordasın ya
İşte o yetiyor bana”
Ben sende yeşeren söğüt,
Sende tükenen nehirim.
Kayboldum bul beni;
Ben kendine yenilmiş şairim.