Bul Beni... Şiiri - Ersan Cuma

Aynama yalnızlığın amatörce çizilmiş resmi.
Ve gözümde sevginin her geçen gün biraz daha yalnızlığa çalan anlamı... Tüm duygularım konuşmama izin vermeyen o gözlerine odak.
Kalbimin en güzel köşesini yalnızlık kiralamış. Düşüncelerim karma karışık... Neredeyim bilmiyorum, aklımda senden bir kare fotoğraf, gözlerim karanlık, dizlerim tutmuyor, yüreğim parça parça...

Bahanelerimin arkasına siper olmuş cesareti firari gecelerde ararken, saçlarım meydan okurcasına rüzgârı kırbaçlarken ve ciğerlerimi parçalarcasına, yüzümü aşındırırcasına ağlarken bul beni.
Gözlerim seni ararken bul beni ararken...

Bekleyeceğim ben her zaman yalnızlar durağında! Evet belki yine sabah olur ama, en az sen kadar bırakmıştır beni, belki yine doğar güneş ama değil artık sabah kahvaltım, ve yine ılık bir rüzgar eser, hafiften yağmur ama senin şarkını söylememek üzere rüzgar, yağmurun dansı eşliğinde...

Şimdi senden gelen sese doğru; bakmak istiyorum çaresiz, haykırmak istiyorum müdahalesiz ve ağlamak istiyorum kesintisiz...
İşte tam şimdi! Aşktan korkmanın mantıklı olduğu bu saatte bul beni.

Kalbini kıskanan düşüncelerinin inadına değil, sevginin namusu adına BUL BENİ...