Bul beni Şiiri - Özlem Saba

Bul beni ey sevgili

Sen'siz çok yoruldum
Çok üzdüler yokluğunda beni.

Tanrı'nın sevdiği sev ama sen beni olur mu
Sonsuz bir Özlem ve aşkla...

Tüm sevap ve günahlarımla kabul et huzuruna!
Tövbe edip bin defa kapanayım ayaklarına!
Zira suçum yok inan
İnsanlıktan başka...

Olur da bir gün düşerse yolun bana
Nefesimden leylaklar biriktirdim senin için.
Unutma.

Al, kokla!..

Yüzüne çarpan rüzgarın terkisinde kokum
Derin derin çek içine, unutma!

Bir nefes ver sonra sımsıcak!

Ilgıt ılgıt esen nefesinden tanırım ben de seni, hatırla..

Simsiyah çığlıkları maviye boyarken martılar.
Tuzlu iyot kokusunda bulacaksın tenimi
Üstüm başım darmadağınık
Aklım, fikrim ayaklarım çıplak

Bir de akşam üstü olunca vakit
Dingin bir kızıllık düşerken şehrin doruklarına
Uzaklara devir gözlerimi
Yasla kalbini kalbime
Yüreğimden sev sen beni, olur mu.

Derin acılarım var gecelerimde
Derin yalnızlıklar var hecelerimde

Bir de sen kokan şiirlerim var
Sen hiç bilmesen, okumasanda!

Hiç kimseye aldırış etmeden
Beyaz çarşaflarda değil de
Bembeyaz sayfalar arasında
Ulu orta seviştiğimiz dizelerin şerefine iç bir şeyler bizim için

Bir buse al sonra dudaklarımın kıvrımından
Savrulsun şöyle sakallarından tel tel kederler
Bir öpücük kondur sonra alnıma
Sana geldim de.

Bir gün senin de gideceğini bilsem de
İnanırım yine de!..

Ama bir kez de olsa öp hasretimden.
Olur mu.

Olurda bir gün
Yolun düşerse bu şehre
Ya da yaşıyorsan bir arka sokağımda

Sana bizden izler bıraktım
Yolumun düştüğü tüm kaldırımlara

Bul beni

Beni ara

Çok üzgünüm yokluğunda

Unutma!...

Özlem SABA