Herkesi sevdik
Sebebi yok insan diye
Güvendik her gülüşe , tebessüme
İnsan işte
Beni bul
Mısralarımda saklanan
Vazgeçme ne olur
Zaman ve insanların ezberledikleri yüzünden
Vazgeçme sen ,
Kumsalda gitar oluyorsam
Kabuslarına soğuk bir dondurma en sevdiğinden
İnsanların burun kıvırdığı alaladeliklerisem
bekliyorum …/ Lütfen
Ararken masumsa
O taşıdığın herkesin adına kalp dediği
VE imtihanlıysa ömrün
Biriktirdiklerinle
Tükettiklerin arasında
Sonuçta kalan
ben olunca
Bulmalısın sende ...
KENDİNİ …/ BEN DERKEN YAŞAM ... ?
His Kaybı
Sıfır Üç Sıfır Dokuz İKİ BİN YİRMİ
Kayıt Tarihi : 4.10.2020 00:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Herkesi sevdik Sebebi yok insan diye Güvendik her gülüşe , tebessüme Kanıyor (kanıyor) İnsan işte
![His Kaybı Mk](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/10/04/bul-22.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!