Büktüm Boynumu Şiiri - Mehmet Çiftci

Bir dilenci gibi geldim kapına,
Oturup eşikte büktüm boynumu.
Almak değil vermekti bir bakıma,
Oturup eşikte büktüm boynumu.

İster sahiplenir ister atarsın,
Kölem diye pazarlarda satarsın,
İstiyorsan sürülere katarsın,
Oturup eşikte büktüm boynumu.

Umrundamıyım ben bilmiyorum ki,
Sensiz hep ağlıyor gülmüyorum ki,
Boş yere kapına gelmiyorum ki,
Oturup eşikte büktüm boynumu.

Uzattım elimi tutacak mısın?
Kovarak kapından atacak mısın?
Arkanı dönüpte gidecek misin?
Oturup eşikte büktüm boynumu.

Kaybettiklerimi ben sende buldum,
Sahiplenir diye kapına geldim,
Sevdim seni sana kul köle oldum,
Oturup eşikte büktüm boynumu.

Her şeyine sevdalandım ben senin,
Benim değil bu can ve beden senin,
Huzurunda âhu zâr eden senin,
Oturup eşikte büktüm boynumu.