Bükreş Parkı'nda...

Ellerini tuttuğum o avuçlarım
şimdi gözyaşıma kucak açtı.
Yollarda seninle koşan ayaklarım
hasretini taşımaktan kırılıp
alçılarda kaldı.

Bir başkaydı
Bükreş Parkı'nda
doğan güneş.
Sanki,
ardından Sofya'yı sürüklüyordu
Ağaçlardan kulağımıza inen o ses
nihaventten bir şarkı söylüyordu.

Şimdi,
bahar gelmiş diyorlar
Bükreş Parkı'na
bilmem ki kaç bahar var
insan hayatında
her taraf bahar dolmuş
sevdiklerinin kolunda
bir sen
bir de ben kaybolmuşuz
Bükreş Parkı'nda...