Buket Hanım Şiiri - Kerem Takmaz

Senin ellerin kalem tutar, senin ellerin.
Zifiri karanlık, zifiri derin
Kuyularda merdivendir karanlıkta kalmışa.
Gözlerin deli, senin kara gözlerin.
Sıcak bir aştır ömrü boyu aç kalmışa
Saçların savrulmaz sonra ,siyah dalgalı
Denize inat, rüzgara inat savrulmaz.
Gelsin konsun diye derman bekleyen yarımadalı:
Derdin çilenin büyüğünü bellemiş Anadolu insanı.
Ama çiçeklerin yok mu adının içinde;
Hepsi bir bir kırdan toplanmış gibi
Hepsi büyülü kokan çeşit çeşit, adının içinde
Gül, lale, sümbül... hepsi eşit
Adın, beni derin kuyularda aşsız
Dermansız bırakan adın
Adım adım yükselen korkularla sınıyor beni
Duyulmuyor feryadım.
Meryem de dahil Havva da
Yok senin gibi kadın belki ama
Bir bana çare yok senin ellerinde,
Bir bana Buket Hanım.