Düşünmeye yıkanır beynim
Kal’ıplarıyla güreşir kişiliğinin
Kıvır’cık bir sarmal içinde
An evvel zam’an içinde.
Titre(ş) mek üzere kırılır bedenim
Kaçabilirim
Binerim gemisine mavilerin
Tepedeki beyazdan dalgalarına dahil
Magmasının kırmızısına varmadan
Yüzeyinde yüzebilirim
"Onsuz yaşayamam demeyeceksin
Yaşarsın."
Hem de eli kolu yok hüznünün
Kaçamadan.
Eni konu bir boşluk
Kalp titremesi
Bir saniye daha yoksun
Döndüğünde
Cenazemin çiçeklerini sula
Öp toprağımı
Anavatanın gibi mezarım
Bir gün daha yoksun
ararken eksiliyoruz parça parça
geçtiğimiz yollara bırakıyoruz bir bir
ne dönmek var ne ölmek bu ormanda
ağaçların dallarını keserek ilerliyoruz
her adımda bambaşkalaşıyor hacmimiz
Bahçenin gölgesine ilişmiş kiraz
Düşmüş ve ulaşamamış hiçbir mideye
Çürümeyi bekliyor ziyan
Toprağa karışmak da iyi gelir bünyeye
kadınlığına yuva yapmış çukurlar
hislerin yoğunluğu bulutun gözleri
kimbilir neyin, kimin ihtirası bu
devam hala bir aşağı, bir yukarı
koynunda binbir anı yumağı
Tırnakların arasındaki kokulu et
Saçların uçlarında hafif bir inilti
İki bedenden masalsı bir nükhet
Nihayetinde iki artı iki bir ederdi.
Kümelenmiş geçmişlerin fısıltısı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!