İçimdeki tüm kitapları yakıyorum...
Ve kaldırıp atıyorum
Yorulmuş usa vurmalarımı.
İşte,
Kabullenişlerle dolduruyorum,büsbütün içimi.
Ve bir veda patlıyor içimde,
Bu,bilmem kaçıncı boyutu
Gördüğüm mutsuzlukların.
Bir dal bulsanız,tutacaksınız.
Biliyorum.
Tutunacağınız dal olasım geliyor,
Çekilin,demiştim
Neden çekilmediniz?
Çekilmeyip geldiniz de
Neden yetmediniz?
Yeteriniz,beynime çakacağınız
Esaslı değil,
' Yıllar yılı
Anlayamadıklarımı,
Bir kalemde anlayabilen
Herkese; '
Siz
Öyle savunmasız ki bu şehir.
Meydanlar,
Güvercinlerin çanağı sadece.
Korkuyla boyamış insanlar yüzlerini.
Ve çıkmışlar sokaklara.
Tam da şimdi
Bir cinayet işleniyor
Paslı demir kapının ardında.
Ben,saçlarımı tarıyorum
Usul usul.
Gözlerimde,
Akıl hastanesinden çıkarılmış
Bir kadın yüzü,bugün yüzüm.
Saçlarım kırpık ve donuk gözlerim.
Yüzümde, bir gözlerim var,
Gözlerimde, bir tedirginlik.
Bir elimden diğerine gezdirip durduğum çürük,
Toprağa döndü yüzünü
Günebakan.
Sarı, öldü.
En ince perdeden bir ses
Kesti toprağı.
'Ama bana yaklaşma,
Gözyaşını, kanıma bulaştırma.'
Neden beyaz giyinmiş herkes?
Kanım bulaşacak üstlerine,
Beynimin tüm hücreleri
Grevde şimdi.
Ben, demir kesiyorum...
Avuçlarımda,
Çığlık çığlığa saçlarım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!