Bujmadın mı? Şiiri - Dursun Yeşil

Beni seviyordun yinede yaktın
Gönül sarayımı boş bulmadın mı?
Alevi artırıp karşıdan baktın
Benimle olurken hoş olmadın mı?

Ben “Söndür” dedikçe ateş ölçerdin
“Yakında sönecek” diyen dilberdin
Yandıkça eleyen telli kalburdun
Beni gördüğünde hiç gülmedin mi?

Ben dert yandıkça sen mutlu olmuşsun
Korkuluk erkekli evli dulmuşsun
Beni yolunacak sanıp bulmuşsun
Yolarken insafa hiç gelmedin mi?

“Alo” dediğimde bakardın hemen
Yalan mıydı bana “Mutluyum” demen
Yakmadan kursaydın başka bir dümen
Nefessiz koyarken hiç solmadın mı?

Seven sevdiğini közsüz yakar mı?
Sevdiği yanarken sessiz bakar mı?
Gördüğünde sahte yaşlar döker mi?
Kalbimi boş bulup hiç dolmadın mı?

Beni gördüğünde gülün açardı
Kıskanan şeytanlar uzak kaçardı
Yanında tekleyen kalbim naçardı
Seni sevdiğimi hiç bilmedin mi?

Elinden gelen kan öldürdü beni
Zemheri sıcağı soldurdu teni
Neden uyguladın şeytani fenni?
Nefsinin bendini hiç delmedin mi?

Hem leğen getirdin hem kan kusturdun
Evde avrat, oğlan birlik küstürdün
Yardım isteyince beni susturdun
Müslüman yanında hiç kalmadın mı?

Kavgalar ettirdin tencere, tava
Her günümde farklı ısındı hava
Derdimi artırdın olmadın deva
Hak’ın kapısını hiç çalmadın mı?

Saltanat hep böyle sürecek sanma
Bundan sonra beni ağzında anma
Lokma boğazını sıksın yutkunma
Şu garip gönlüme hiç dalmadın mı?

Ciğerinde yara olsun ahlarım
Geri gelmez artık eski vahlarım
Gönül kapım kırık sensiz dehlerim
Allah için namaz hiç kılmadın mı?

Ölmemi istesen o an ölürdüm
Kör kuyular kazdın her gün delirdim
Manevi sultanım seni bilirdim
Dursunî ölürken hiç ölmedin mi?

Dursun Yeşil –2009