Buhran Mevsimi Şiiri - Erdal Çoban

Daktilonun, parmaklarımla aşk yaşayan tuşları küskün
Elim okşamıyor onları,kalbim kırık
Sıcak bir buhran mevsimin hemen sonrasındayım
Duvarlarım şarap testisini kırmakta
Dilimde bozuk dostlukların diş gıcırdatan geviş getirişi
Saçlarımdan sarkan kilolar dolusu senfoni
Karınca berduşluğunda bomboş bir yatak
Ağustos böceğinin sırtında sen
Nasılda geçti koca yaz; gez,eğlen
Güneş altında kızaran tavuklara büyük bir özlem
Sivrisinek barında kanımla beslen
İçindeki alkolden kafayı bul benim içinde eğlen
Gökyüzüne baksan görürsün beni
kumların içinde yüreğim gizli
Bakma sen o geçen saçma salak makineye
Onun derdi yüreğimi bulup parçalamak belki
Dur deme yapsın
Dur deme korkarsın
Ama ne olur bu buhran mevsimi artık sonlansın
Gözlerin bu mevsime son kez özlemsiz baksın
Senliliğim beni kucaklayıp son hız bitişe ulaştırsın