Buhran IV Şiiri - Orhan Asena

Öyle acayip bir iklimdeyim ki:
Cennetle yer yüzü, toprakla sema
Koklaşıp dururlar burada daima.

Öyle acayip bir iklimdeyim ki
Sade renk ve koku açık geniş bir
Ufuk gibi sonsuz seriliverir.

Gölgen düşmemiştir buraya asla,
Kocaman, lekesiz, mavimsiz bir nur
Geceden ta fecre kadar sokulur.

Ve sen pırıl pırıl bir şafak gibi,
Öyle aydın, öyle vazıh ki tanrım,
Seni sade benim olmuş sanırım.