Buhran IV Şiiri - Orhan Asena

Avuçlarımı sana açıyorum Allahım,
Işıl ışıl parlayan bir şeycikler ona sun.
İster ümide benzer renkli bir cam kırığı,
İster sade bir bakış, fakat yürekten olsun

Uzanamayacağım dallarda meyvaların,
Benim olmayacak bir sevgili istemem.
Avuçlarımı sana açıyorum Allahım,
Tesellini gözyaşım mukabili istemem.

Çözülmedi üstüme işlediğin tılsım,
Birkaç sönük parıltı, bir iki sıska ışık.
Penceremin camına akşamları çizilen
Şekiller gibi iğri büğrü, karmakarışık.

Avuçlarımı sanan açıyorum Allahım,
Nedametlerim, işte yaşamamın diyeti…
Öyle sonsuz, niçinsiz bir alış veriş ki bu
Sebebi sende başlar, sendedir nihayeti…