Buhran Şiiri - Bir Garip Orhan

Dağların arkasında saklanmış umutlarım
Gece ile gündüz yaz ile kış bir olmuş hasım bilmiş beni
Sığındığım limanlara zincir vurulmuş
Ordularımı dağıtmış felek cephesi

Yediklerini hazmederken insanlar ben yaşamayışlarımı hazmetmeye çalışıyorum
Maziyi andıkça kor oluyor geleceği düşünemedikçe buz tutuyorum.
İçince de içmeyince de sövüyorum kendime
Kararsız bir terazinin iki ucu gibiyim
Nereye versem ağırlığımı diğer tarafım çöküyor yere