Zonklayan kafa, çırpınan bir ruh…
İşte aynalarda gizlenen halim.
Hüzün ki: Bir kadın. Kadın ki: Hep şuh.
Acaba ben miyim, sen misin zalim?
‘Vurun’ narasıyla atılır taşlar.
Tozlar bir sıtmalı yelle savrulur.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta